Η μητέρα Φύση υπήρξε ασυνήθιστα γενναιόδωρη στο
Πήλιο. Το προίκισε με έδαφος εύφορο και παραγωγικό, και βλάστηση
πλούσια και πυκνή, πολλές φορές αδιείσδυτη, πάντα όμως θαυμαστή
και θελκτική χάρις στην τεράστια ποικιλία δένδρων, φυτών, βοτάνων
και λουλουδιών, αγρίων και καλλιεργουμένων, που καθιστούν το Πήλιο
ένα από τα πιο αξιοζήλευτα μέρη της γής και περιζήτητο τόπο διαμονής
και διακοπών.
Οι οξιές, βαλανιδιές, λεύκες και τα έλατα κυριαρχούν
στα μεγάλα υψόμετρα. Το πεύκο αρκείται σε χαμηλότερα πιό θερμά εδάφη,
ενώ ο πλάτανος, επιβλητικός και αξιοσέβαστος για την ηλικία, θρυλικό
μέγεθος και υπηρεσίες του στους ανθρώπινους γείτονές του προεδρεύει
στις συγκεντρώσεις, πανυγύρια, φεστιβάλ, γάμους, βαφτίσια και γιορτές
που γίνονται στις πλακόστρωτες πλατείες. Και ολόγυρα, μέσα και έξω
από τα χωριά, τα αειθαλή λιόπουρνα στολισμένα στα κόκκινα προσδίδουν
στο βουνό μια γιορτινή, χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα ακόμα και το
καλοκαίρι.
Οι δυτικές και γενικώτερα οι νότιες πλαγιές είναι
μια θάλασσα από αιωνόβιες ελιές, ενώ η βορειοανατολική περιοχή είναι
ένας ωκεανός καστανιών και μηλιών. Μέσα σ΄αυτήν την πλημμύρα πράσινου
υπάρχουν διάσπαρτες νησίδες περιβολιών και κήπων όπου ανθίζουν και
καρποφορούν δαμασκηνιές και τζανεριές, αχλαδιές, καρυδιές, κερασιές
και βυσσινιές, κυδωνιές, ροδιές, ροδακινιές, συκιές, λεμονιές και
πορτοκαλιές, βερικοκιές, αμπέλια.
Σε μερικά μέρη ο επισκέπτης θα βρεί λωτούς, ακτινίδια,
βατόμουρα, μούρα, αγριοφράουλες, πεπόνια και καρπούζια. Επί πλέον
υπάρχουν πολλά θερμοκήπια όπου καλλιεργούνται προς πώληση και εξαγωγή
φυτά και λουλούδια όπως ροζ και μπλέ oρτανσίες, κόκκινες και λευκές
καμέλιες, αρωματικές γαρδένιες, ευωδιαστές τριανταφυλλιές, πανέμορφες
αζαλέες. Δεν είναι ν΄απορεί κανείς λοιπόν που σ΄άλλα μέρη της Ελλάδας
πηλιορείτικα χωριά όπως η Τσαγκαράδα, το Μούρεσι, η Μακρυράχη, ο
Κισσός είναι γνωστά ως τα χωριά των λουλουδιών.
Και φυσικά σχεδόν κάθε σπίτι έχει τον δικό του
κήπο όπου καλλιεργούνται κάθε λογής ζαρζαβατικά, σαλάτες, χορταρικά
και βότανα, τα οποία, μαζί με την παραγωγή φρούτων και την διατροφή
κάποιων οικιακών ζώων, συμβάλλουν στην διατροφική αυτάρκεια της
οικογένειας για το μεγαλύτερο μέρος του έτους ακόμα και σήμερα.
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι το Πήλιο πάντα
ήταν ο παράδεισος του βοτανολόγου, φαρμακολόγου και γιατρού χάρις
στις εκατοντάδες αυτοφυών φυτών και βοτάνων φαρμακευτικής και θεραπευτικής
αξίας. Δικαιολογημένα λοιπόν η ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης τοποθετείται
ιστορικά στο Πήλιο. Αυτό αντικατοπτρίζεται πλήρως και στο γεγονός
ότι ο θρυλικός αρχηγός της Αργοναυτικής Εκστρατείας, του οποίου
το όνομα ήταν Διομήδης, αργότερα μετονομάστηκε σε Ιάσων επειδή κατά
την μαθητεία του δίπλα στον κένταυρο Χείρωνα είχε διαπρέψει στην
μελέτη των θεραπευτικών βοτάνων.
|